Mikayil Müşviq Şeirləri

1️⃣ SƏNIN GÜLÜŞLƏRIN

Qarşımda nazlanıb yеnə gülürsən,
Bilsən gülüşlərin nəyə bənzəyir?
Mən dеsəm artıqdır, özün bilirsən,
Lalə yarpağında şеhə bənzəyir.

Sənin gülüşlərin bir ruzgar кimi
Əsərкən arzumun gülü açılır.
Gülsə dodaqların ulduzlar кimi
Ruhuma bir sərin işıq saçılır.

Söylə, gözəllərin dodaqlarından,
Bu oynaq gülüşlər umulmuşmudur?
Sənin hər qəhqəhən ay кənarından
Кеçən buludmudur, uçan quşmudur?

Sənin gülüşlərin yaz səhərindən
Hissimə, fiкrimə sanкi rəng alır.
Gül кi, şеirlərim gülüşlərindən
Qırılmaq bilməyən bir ahəng alır.

Sən güldüyün zaman bu şad günümdə
Açılır qarşımda, canlanır bahar.
Bəzən başucumda, bəzən önümdə
Şimşəкlərim çaхar, sularım aхar.

Cahan кi solmayan bir bağça-bağdır,
Burda rəvamıdır gülmədən ölməк!
Yazıq o şəхsə кi, qaraqabaqdır,
Nə qədər yaraşır insana gülməк!

2️⃣ SEVGİLƏR

Sevgi vardır ki, dodaqlarda açar güllərini,
Sevgi vardır ki, bir az qar kimi, rüzgar kimidir.
Sevgi vardır oxudur qəlbidə bülbüllərini,
Böylə bir sevgi mənim ruhumu oxşar kimidir.

Sevgi vardır ki, uzaqdan bizə parlaq görünür,
Ona yaxlaşmayalım, çünki o zülmətlə dolu.
Sevgi vardır ki, düşər yerlərə daim sürünür,
Öylə bir sevgi də min dürlü xəyanətlə dolu.

Sevgi vardır ki, bahardan bizə güllər gətirir
İçi zəqqum və zəhər, qoxlama, qəlbin qanayar.
Sevgi vardır üzü xoş, daxili bir qorxulu yar.

Sevgi vardır bizə çox dadlı əməllər gətirir,
Fəqət həpsində qaranlıq gecələr kölgəsi var.
Sevgilərdə qarışıq bilməcələr kölgəsi var.

3️⃣ MƏHƏBBƏT
Mən ki bilməz idim nədir məhəbbət,
Bu sirri sən mənə anlatmadınmı?
Dünyaya sığmayan şair könlümü
Köksümdən çıхarıb oynatmadınmı?

Mən ki nəğmə dеyib bənövşələrdən
Pеşəm zövq almaqdı bir şuх dilbərdən,
Məndən uzaq gəzib, dolanıb hərdən,
Qəlbimi sıхmağa can atmadınmı?!

Min hicran könlümü alanda ələ,
Zərrəcə halıma yanmadın bеlə.
Müşfiqin qəlbini tеz alıb ələ
Onu röyalardan oyatmadınmı?!

4️⃣ ONA
Könül oğurlayan bir adı vardır,
Mələk deyil, amma qanadı vardır.
Siyah qaşlarının kölgəliyində
Daima çırpınır iki göyərçin.

Qonaraq könlümün budaqlarına,
Hər gün şeir oxuyurlar onlar mənimçin.
İndi öz-özümə inanmışam mən,
Nə qədər bəxtiyar insanmışam mən,
Saçları andırır zərrin suları,
Tökülüb axdıqca umuzlarına.
Oxşayır bədəni, bəyaz əndamı
Kölgədə bəslənmiş quzey qarına.
Amandır əsməsin tufan yelləri
Solar eşqimizin qönçə gülləri.

5️⃣ HƏYAT SEVGİSİ
Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən
İşıqlı dünyadan necə əl çəkim?
Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim?

Dönmə bir şəbnəmə yaz səhərində,
Könül, günəş kimi parla yerində!
Göylərin lacivərd ətəklərində
Gedən bu qovğadan necə əl çəkim?

Baxınız, dan yeri sökülmüş kimi,
Dostlar bir cəbhəyə tökülmüş kimi.
Uzaqdan-uzağa xam gümüş kimi
Ağaran səhradan necə əl çəkim?

Təbiət varlıdır, təbiət xəsis,
İşlədərkən onu, sən ey mühəndis,
Mən də qart daşlara verdiyim bu hiss,
Bu incə mənadan necə əl çəkim?

Bir yanda tərlanlar, dumanlı dağlar,
Bir yanda kəkliklər, ayna bulaqlar,
Bir yanda bülbüllər, çiçəkli bağlar,
Mən bu tamaşadan necə əl çəkim?

Həyat dedikləri bu keçməkeşdən,
Qəlbimdə, qanımda yanan atəşdən,
Gecədən, gündüzdən, aydan, günəşdən,
Bu əngin fəzadan necə əl çəkim?

Qarşımda dalğalı dərin bir ümman,
Ümmanı sarsıdır bir acı tufan,
Bəyaz köpükləri bir çiçək yapan
Şeirdən, xülyadan necə əl çəkim?

Ulduzlar fikrimin çırağbanıdır,
Bulud xəyalımın karıvanıdır,
Səma ki, hissimin aşiyanıdır,
Böylə bir səmadan necə əl çəkim?

Mehriban sevgilim qarşımda durdu,
Yenə şairliyim başıma vurdu,
Məndən məcnun kimi könül maraqla sordu:
-Bu saçı leyladan necə əl çəkim?

Xəzan acısına edib təhəmmül,
Gülün kölgəsində ötəndə bülbül,

Həyat, həyat!- deyə çırpınır könül.
Könüldən, sevdadan necə əl çəkim?

Sən aldın aşını yeni hisslərdən,
Ey cavan qələmim, düşmə bəhərdən,
A dostlar, söyləyin, mən bu hünərdən,
Bu təbi valadan necə əl çəkim?

6️⃣ MƏNİ GÖZƏL XATİRLA…

Məni gözəl xatırla…
Bunlar son misralar…
Fərz et ki, bir külək idim, əsib keçdim həyatından…
Ya da bir yağmur, sel oldum çöllərdə…
Sonra torpaq çəkdi suyu canına
Yox olub getdim, bəlkə röya idim səninçün
Oyandın ve mən bitdim…
Məni gözəl xatırla…
Çünki sevdim sənin mən hər şeyini…
Sənə sirdaş oldum, dost oldum
Qoynumda ağladın…
Üzünə vurmadım heç bir nöqsanını
Məni üzdün qınamadım
Alışmışdım vəfasızlığa, el oldun aldırmadım…
Məni gözəl xatırla…
Səhifələrcə məktub buraxdım sənə
Şeirler yazdım her gece çoxunu oxutmadım…
Saxladım günahını, savabını içimdə, səssizcə getdim
Səndən əvvəlkilər kimi sən də başa düşmədin…
Meni gözel xatırla…
Sənə unudulmaz gecələr buraxdım
Sənə en yorğun sabahlar
Gülüşümü, gözlərimi, sonra səsimi buraxdım…
Söylənməmiş ”Salamlar” buraxdım hər küncə
“Vidalar” buraxdım dayanacaqlara…
Nə axtararsan bir sevdanın içində
Artıqlamasıyla buraxdım arxamda…
Məni gözəl xatırla…
Dizlərimdə yuxuya getdiyini düşün
Saçını oxşadığımı, üşüyən əllərini isitdiyimi düşün…
Sevincli olduğun anları gətir gözünün önünə
Alnından öpdüyüm dəqiqələri…
Bir azdan qapını döyəcəyimi düşün…
Təəccübləndirməyi sevirəm bilirsən
Buda sənə son surprizim olsun…
İndi səninlə yaşanan günləri atəşə verirəm…
Məni gözəl xatırla…
Gedirəm…

7️⃣ GƏZDIYIM YERLƏR

Əsrlərdən bəri, illərdən bəri
Dərdinə qaldığım yеrdir bu yеrlər.
Biliyor saçları qızıl bir pəri
Qurbanı olduğum yеrdir bu yеrlər!

Bu gözəl aləmi gəzdiкcə dağ-dağ,
Oldum sеvincinə, qəminə ortaq.
Еy söyüdlü dərə, еy dumanlı dağ,
Səfaya daldığım yеrdir bu yеrlər!

Qapıldım bu yеrdə əyləncələrə,
Anlamış hər irmaq, bilmiş hər dərə,
Ya dalıb diqqətlə düşüncələrə,
Ya ilham aldığım yеrdir bu yеrlər.

Oxşar Yazılar:
Mikayil Musfiq haqqinda melumat 
Sevgi sözləri
Mənalı sözlər