Xeyirxahlıq haqqinda insa

Xeyirxahlıq mehribanlıq deməkdir.  Bu, hər bir sivil insanın malik olmalı olduğu xüsusiyyətdir.  Nəzakətli olmaq;  insanlarla yaxşı yola getməyə və onların qəlbini qırmamağa imkan verir.

Xeyirxah insanlara mülayim və ya nəzakətli deyilir.  Bunların əksi kobuddur.  Kobud insanlar cəmiyyətdə xoş qarşılanmır.  Çünki kobud insanın xoş sözləri belə səhv başa düşülür.  Odur ki, əməlimizlə, sözümüzlə tam mehribanlıq nümunəsi olmalıyıq.

İnsan xeyirxah və əliaçıq olmalıdır

İnsanın müsbət xüsusiyyətlərini təsvir edərkən onun mehriban olub-olmaması da ifadə edilir.  Xeyirxahlıq bir insanla yaxınlıq səbəbidir.

İnsanı insan edən və insana ən layiqli edən fəzilətli davranışlar vardır.  Köməkçi olmaq, vətənpərvər olmaq, empatiya qurmaq, əməkdaşlıq etmək, gözəl əxlaqlı olmaq və s.  kimi.  Bunlardan ən mühümlərindən biri də xeyirxahlıq hissidir.  Çünki mərhəmətli insan heç bir canlıya qarşı pis münasibəti olmayan, qəlbinin gözəlliklərini ətrafına yaymaq üçün hər cür fədakarlıq edən kəsdir.  Hətta mərhəmətli bir insanın gözlərindəki baxış belə valehedicidir.  Çünki o insanın hərarətli və sevgi dolu baxışları, hər cür yaxşılığa hazır olduğuna eyham vurması insanları sevindirir.

Dünyada sülhün və xoşbəxtliyin hökm sürməsi, insanların qorxmadan bir yerdə yaşaması, heyvanların özlərini təhlükəsiz hiss etməsi üçün mərhəmət hissi vacibdir.  Mərhəmət olmayan yerdə qəddarlıq, işgəncə və ölüm var.  Bizi yaradan Allah sonsuz mərhəmətlidir və bizim bəndələrinin də mərhəmətli olmasını istəyir.  Ananın öz balasına mərhəmətlə yanaşdığı kimi insanlar da başqa insanlara və heyvanlara qarşı rəftar etməlidir.  Hər bir həyat qiymətlidir.  Bu həyatın insan və ya heyvan həyatı olmasının fərqi yoxdur.  Uşaqlarda xeyirxahlıq hissi gənc yaşda aşılanmalıdır.  Bunun ən yaxşı yolu onu sevmək və ona şəfqətlə yanaşmaqdır.

Xeyirxah insan gecə-gündüz ehtiyacı olan insanlara, istər soyuq, istər isti, istərsə də çətin demədən kömək edir. Kasıblara, valideynlərini itirmiş yetimlərə, köməksiz qalanlara, xəstə və qocalara və bir çox ehtiyacı olan insanlara kömək edirlər.  Çünki şəfqətlə yoğrulmuş insanlar özünə və ətrafına faydalı olmaq, xoşbəxt olmaq, faydalı olmaq üçün daim yaxşılıq axtarırlar.  Mərhəmətli insanlar xüsusilə sahibsiz heyvanlara, aclıqdan və susuzluqdan ölmək üzrə olan o məsum canlılara dəstək olurlar.  Nə qədər ki, belə insanlar var, insanlıq ölməyəcək.  Rəhmət payınızı ala bilməmək çox ciddi bir vəziyyətdir.  Amansız, insana və heyvana qarşı amansız, əziyyət çəkənlər çox təəssüf ki, insanlıqdan nəsibini almayanlardır. 

Dünyanın bir gerçəyi kimi, hər yerdə varlı və güclü insanlar olduğu kimi;  Fiziki və əqli cəhətdən zəif olan insanlar da var.  Güclü insanlar onlara zülm etmək əvəzinə şəfqətlə yanaşsalar, cəmiyyətdə hörmət, sevgi hissləri yüksələr.

 Hamımıza düşən  insani borcumuz varki oda hər bir insanın, istər varlı, istərsə də kasıb, güclü və ya zəif, özünü incidənlərə şəfqətlə baxmalı, onlara bacardığı qədər kömək etməli olmasıdır.

Əgər biz bütün insanlara xeyirxahlıq hissi aşılaya bilsək, dünyada kin və nifrət hissləri müharibələr bitəcək.  Bunu etmək bizim hamımızın borcumuzdur.  Başqa varlıqlara şəfqətlə yanaşsaq, bu hiss bütün dünyaya yayılar.

Şəfqət hər hansı bir canlının başına gələn və ya olacaq pis hadisələr və ya vəziyyətlər üçün qəlbimizdə hiss etdiyimiz kədər və mərhəmət hissidir.  Bu uca hiss hər bir insanın qəlbində olmalıdır.  Mərhəməti olmayan insan canlılara hər cür zərər verməkdən heç vaxt çəkinməz.  Xeyirxah insan isə hər cür pislikdən çəkinər, hətta qarışqanı belə incitməz.

ABŞ-ın Los-Angeles şəhərinin California Universitetindəki (UCLA) Bedari Xeyirxahlıq İnstitutunun alimləri hesab edirlər ki, xeyirxahlıq ömrü uzada bilər.

“Biz bu məsələyə elmi nöqteyi-nəzərdən baxırıq. Pozitiv sosial əlaqələr barədə, psixologiya, biologiya barədə danışırıq”, – institutun birinci direktoru Daniel Fessler deyib.

Noyabrın 13-də Ümumdünya Xeyirxahlıq Günü qeyd olunub.